κορίσκομαι

κορίσκομαι (Α)

1. γεμίζω μέχρι κόρου («κορίσκονται πολλῆς ὑγρασίης», Ιπποκρ.)

2. ενοχλούμαι, δυσαρεστούμαι, παροργίζομαι.

[ΕΤΥΜΟΛ. Παρλλ. ενεστωτικός τ. τού κορέννυμι*, σχηματισμένος επίσης υποχωρητ. από το θ. κορ-ε-σ- τού αορ.].